Aktualności

• 6.03.2023

  Minister Anna Moskwa o przyszłości instalacji termicznego przetwarzania odpadów

  Głos w sprawie budowy nowych instalacji termicznego przetwarzania odpadów w naszym kraju zabrała Anna Moskwa - Minister Klimatu i Środowiska. Udzieliła odpowiedzi na pytania dotyczące przyszłości tej technologii w Polsce i perspektyw rozwoju branży, które zostały przekazane polskim parlamentarzystom, pytającym o budowę nowych zakładów tego rodzaju w różnych częściach kraju. 

  Obok Ministerstwa Klimatu i Środowiska odpowiedzi na pytania posłów udzieliło Ministerstwo Rozwoju i Technologii, Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej oraz Krajowy Ośrodek Bilansowania i Zarządzania Emisjami Instytut Ochrony Środowiska - Państwowy Instytut Badawczy (KOBiZE IOŚ-PIB). Minister A. Moskwa w swoich odpowiedziach - o czym pisze PortalSamorządowy.pl - podkreśliła, że spalanie pozostaje na końcu hierarchii postępowania z odpadami, określonej w ustawie z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach. Niemniej jednak obecnie odnotowujemy lukę inwestycyjną w naszym kraju jeżeli chodzi o dostępność mocy w zakresie przetwarzania selektywnie odpadów. Prognozy wytwarzania odpadów zostały zawarte w projekcie Krajowego planu gospodarki odpadami 2028 (KPGO 2028), dokumentu, który jest w fazie procedowania, stąd jego ostateczne zapisy mogą ulec zmianie. Obecnie eksperci szacują, że masa odpadów, która będzie podlegać termicznemu przetworzeniu w instalacjach do tego przystosowanych, wyniesie za 11 lat ok. 4,2 mln ton!

  W opinii resortu środowiska w pierwszej kolejności należy zapobiegać powstawaniu odpadów. Natomiast w sytuacji, w której odpady zostały już wytworzone należy z nimi postępować zgodnie ze wspomnianą hierarchią działania. Z jednej strony mieć możliwość ponownego użycia lub recyklingu, a dopiero potem spalania, czy w najgorszym razie - składowania. Ministerstwo Środowiska i Klimatu stoi na stanowisku, że dzisiaj dla naszego kraju priorytetem jest dynamiczny rozwój systemu selektywnego zbierania odpadów komunalnych oraz infrastruktury zapewniającej ich recykling. Natomiast instalacje termicznego przekształcania odpadów mają pełnić w systemie gospodarowania odpadami funkcję pomocniczą i uzupełniającą.

  Minister Anna Moskwa w odpowiedzi na pytania posłów zaznaczyła wyraźnie, że obecnie odnotowujemy - zgodnie z opracowaniem Instytutu Ochrony Środowiska - Państwowego Instytutu Badawczego (IOŚ-PIB) pn. „Ocena luki inwestycyjnej (potrzeb inwestycyjnych) w kraju w zakresie zapobiegania powstawaniu odpadów oraz gospodarowania odpadami w związku z nową unijną perspektywą finansową 2021-2027” - deficyt w możliwościach termicznego przetwarzania odpadów. 

  Niebagatelne znaczenie w tworzeniu nowych instalacji pozwalających spalać odpady jest potrzeba odpowiedzi na kryzys energetyczny. W strategicznych dokumentach - Polityce Energetycznej Polski do 2040 roku oraz Krajowym Planie na rzecz Energii i Klimatu na lata 2021-2030 założono nie bez przyczyny, że w sektorze ciepłowniczym uda się zwiększyć znacznie wykorzystanie odpadów jako paliw i źródła ciepła dla gospodarstw domowych. 

  Jak podaje PortalSamorządowy.pl, w odpowiedzi Ministerstwo Klimatu i Środowiska wskazuje jasno, że „frakcja wysokokaloryczna odpadów stanowi ok. 22 proc. ogólnej masy odpadów komunalnych, ze względu na kaloryczność powyżej 6 MJ/kg. Odpady te wymagają termicznego przekształcenia w instalacjach termicznego przekształcania odpadów komunalnych”. Istnieje zatem konieczność wykorzystania tych odpadów jako paliwa, co nie tylko pozwoli je zagospodarować z korzyścią dla całokształtu gospodarki, ale również dekarbonizować produkcję ciepła w Polsce. 

  W opinii Ministerstwa rozwiązaniem kluczowym dla wielu samorządów jest zatem rozwój instalacji termicznego przekształcania odpadów w układach kogeneracyjnych lub stawianie na budowę instalacji wielopaliwowych spalających wysokokaloryczną frakcję odpadów komunalnych.

  Po więcej informacji na temat znaczenia termicznego przekształcania odpadów w kontekście odpowiedzi udzielonych przez Ministerstwo Klimatu i Środowiska zapraszamy na stronę PortalSamorządowy.pl.

• 15.02.2023

  Rozwój instalacji termicznego przetwarzania odpadów pomoże samorządom

  Kilka dni temu dziennikarze Dziennika Gazety Prawnej przeprowadzili rozmowę z Jarosławem Rolińskim - dyrektorem Departamentu Ochrony Ziemi Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. W trakcie wywiadu zwrócono uwagę na kluczowe wyzwania stojące przed branżą termicznego przetwarzania odpadów w naszym kraju. 

  Przedstawiciel NFOŚiGW podkreślił, że obecnie w Polsce funkcjonują zakłady umożliwiające przekształcanie 1,3 mln t odpadów. Do 2034 r. zdolności naszej gospodarki w tym zakresie powinny sięgnąć ok. 4,2 mln t. Ekspert zwrócił uwagę, że funkcjonujące obecnie "cementownie wymagają wysoko przetworzonego i bardzo dobrego odpadu, który jest w zasadzie równoważny dla paliwa kopalnego". Stąd oczekiwanie, że będą w stanie uzupełnić braki w tym zakresie, jest nieuzasadnione, co potwierdza konieczność realizacji nowych inwestycji w obszarze termicznego zagospodarowania odpadów. 

  Dyrektor J. Roliński zaznaczył, że "mając 38 mln mieszkańców, będziemy wytwarzać 17 mln t odpadów, a spalać z tego trzeba ok. 25 proc., czyli 4,27 mln t". Jest to niezbędne, aby móc realnie myśleć o likwidacji starych składowisk śmieci i rekultywacji terenów, na których do tej pory prowadzona była tego rodzaju działalność.

  W rozmowie zwrócono uwagę, że 2007 r. wybudowano w Polsce 8 spalarni. Szacuje się, że w ciągu 5-7 lat najbliższych lat zdolności Polski w tym zakresie zostaną wzmocnione nawet 39 instalacjami termicznego przetwarzania odpadów. Ekspert NFOŚiGW podkreślił, że "dziś nowe technologie pozwalają budować spalarnie znacznie mniejsze, o wydajności 20-30 tys. t, dopasowane do systemów ciepłowniczych". Tym samym zwrócił uwagę, że mogą pełnić bardzo ważną role w stabilizacji systemów ciepłowniczych i produkcji energii elektrycznej. 

  W opinii dyrektora J. Rolińskiego "jeszcze do 2025 r. powinniśmy ograniczyć składowanie odpadów do 30 proc., w 2030 r. do 20 proc., a w 2035 r. do 10 proc.". Rodzi to konieczność znacznego przyspieszenia procesów inwestycyjnych. Podkreślił, że "w gospodarce odpadami mamy dwa fundamenty - żeby ich nie składować, muszą powstać elektrociepłownie na odpady, a żeby osiągnąć 65 proc. recyklingu, musi być rozwinięty biorecykling - kompostowanie i fermentacja". 

  Sporo miejsca w rozmowie z ekspertem NFOŚiGW poświęcono kwestiom emisji. Zwrócił on uwagę, że obecnie obowiązujące w Unii Europejskiej normy emisyjne w przypadku spalania odpadów są znacznie bardziej restrykcyjne niż dla paliw kopalnych. Stąd tak istotne jest dostrzeżenie zalet zamiany bloków zasilanych węglem kamiennym czy brunatnym na bloki zasilane odpadami. Tym samym możliwą stanie się kilkukrotna redukcja poziomu emisji w procesach produkcji ciepła i energii elektrycznej.

  Działania Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej mają na celu promowanie odzysku energii i ciepła w odpadów. W rozmowie z Dziennikiem Gazetą Prawną ekspert podkreślił, że rozwój tej technologii w Polsce pozwoli zaspokoić ok. 10 proc. zapotrzebowania na ciepło sieciowe w Polsce. NFOŚiGW zamierza w ramach naboru wniosków z programu priorytetowego "Racjonalna gospodarka odpadami" w ciągu kilku lat dofinansować 39 nowych inwestycji termicznego przekształcania odpadów lub paliw alternatywnych wytworzonych z odpadów komunalnych. Polecamy lekturę całej rozmowy z ekspertem NFOŚiGW na łamach Dziennika Gazety Prawnej:
  https://serwisy.gazetaprawna.pl/samorzad/artykuly/8639394,rolinski-nfos-samorzady-niskoemisyjne-i-tanie-cieplo.html 

• 9.02.2023

  Zmiany w kierownictwie firmy EEW

  EEW Energy from Waste, europejski lider w zakresie wytwarzania energii z odpadów, dostosowuje kierownictwo firmy do wyzwań przyszłości: Timo Poppe (42 lata), były członek zarządu swb AG i generalny pełnomocnik EWE AG, zostanie z dniem 1 sierpnia 2023 r. nowym dyrektorem generalnym EEW. W roku 2023 Bernard M. Kemper (65 lat), który od roku 2014 z powodzeniem kieruje Grupą jako dyrektor generalny, obejmie funkcję prezesa rady nadzorczej firmy. Jürgen Rauen (76 lat), obecny przewodniczący rady nadzorczej, stopniowo wycofuje się z aktywnego życia zawodowego.

  Wieloletnie doświadczenie w branży energetycznej
  42-letni Timo Poppe ma na swoim koncie wieloletnie doświadczenie w niemieckim przemyśle energetycznym i wodnym: swoją karierę zawodową w EWE AG w Oldenburgu rozpoczął w 2004 roku po ukończeniu studiów na kierunku inżynierii przemysłu. Jeszcze w 2009 roku został mianowany szefem działu rozwoju EWE, którym kierował przez trzy lata. W latach 2012-2015 był generalnym pełnomocnikiem EWE AG i jednocześnie członkiem zarządu swb AG z Bremy odpowiedzialnym za sieci. Na tym stanowisku odpowiadał za całą działalność infrastrukturalną Grupy zatrudniającej ponad 4500 osób. W latach 2015-2020 Timo Poppe był członkiem zarządu ds. infrastruktury i finansów w swb AG, gdzie odpowiadał za obroty w wysokości około 1,3 mld euro oraz 2500 zatrudnionych. W tym czasie był również członkiem prezydium i przewodniczącym komitetu ds. cyfryzacji w VKU. W 2021 roku Timo Poppe założył Palladio Kommunal GmbH, spółkę joint venture z Palladio Partners, która wspiera gminy i przedsiębiorstwa komunalne w finansowaniu projektów infrastrukturalnych. Timo Poppe jest żonaty i ma dwoje dzieci.

  Timo Poppe: „Kształtowanie przyszłości EEW wraz z silnym zespołem”
  Timo Poppe z entuzjazmem patrzy na swoje nowe zadania w EEW: „Cieszę się z możliwości kształtowania przyszłości EEW wraz z silnym zespołem. Obecna bardzo dobra pozycja firmy są ku temu doskonałym punktem wyjścia.” Od 1 sierpnia 2023 roku Timo Poppe jako dyrektor generalny i dyrektor zarządzający będzie kierował Grupą EEW z siedzibą w Helmstedt wraz z dyrektorem finansowym Markusem Hauckiem i dyrektorem operacyjnym dr. Joachimem Mannsem.

  Dalsze umacnianie pozycji w ochronie zasobów i otwieranie nowych obszarów działalności
  Dzięki obecnym 17 zakładom w Niemczech i krajach sąsiednich EEW Energy from Waste wnosi istotny wkład w ochronę klimatu i zasobów. Każdego roku w zakładach EEW można poddać recyklingowi i zutylizować w sposób przyjazny dla środowiska około 5 mln ton odpadów. Pod kierownictwem nowego dyrektora generalnego Timo Poppe firma EEW będzie nadal umacniać swoją pozycję lidera w zakresie ochrony zasobów i zrównoważonego zaopatrzenia w energię dla przemysłu i gospodarstw domowych w Europie oraz otwierać w tym celu nowe obszary działalności.

• 26.01.2023

  Budowa instalacji termicznego przetwarzania odpadów a status uzdrowiska. Rozmowa z dr hab. Piotrem Rączką na Ino.Online

  Jak nowe inwestycje, takie jak instalacja termicznego przetwarzania odpadów, mogą wpłynąć na status uzdrowiska posiadany przez miasto? Na ten temat dziennikarze portalu Ino.Online rozmawiają z dr. hab. Piotrem Rączką, prof. Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. 

  Zacznijmy od kwestii podstawowej. Czym jest w świetle prawa uzdrowisko?

  Dr hab. Piotr Rączka: Uzdrowiska to miejscowości, które uzyskały taki status na skutek decyzji Ministra Zdrowia. Niemniej jednak, aby móc dołączyć do grona gmin i miejscowości uzdrowiskowych w Polsce, należy spełniać określone kryteria. Mam tu na myśli przede wszystkim złoża naturalnych surowców leczniczych, np. wód - jak jest to w przypadku Inowrocławia. Ich obecność musi zostać potwierdzona badaniami. Kluczową jest weryfikacja właściwości leczniczych złóż naturalnych występujących na danym terenie. Drugim istotnym elementem jest klimat, ponieważ otoczenie, w którym przebywają kuracjusze, może również sprzyjać procesowi leczenia. Miejscowość uzdrowiskowa powinna również posiadać zakłady oraz urządzenia lecznictwa uzdrowiskowego. Nie bez znaczenia jest przestrzeganie wytycznych dotyczących ochrony środowiska. W tym aspekcie dużą uwagę przywiązuje się do dysponowania przez miejscowość odpowiednią infrastrukturą techniczną w zakresie gospodarki wodno-ściekowej, energetycznej, w zakresie transportu zbiorowego, a także prowadzenia gospodarki odpadami.

  A kto ostatecznie decyduje, że dany obszar zyskuje status uzdrowiska? Jak przebiega proces nadawania statusu uzdrowiska w Polsce?

  Dr hab. Piotr Rączka: Tak jak wspomniałem, decyzję w tej sprawie podejmuje Rada Ministrów na wniosek Ministra Zdrowia. Kluczową w tej kwestii jest ustawa o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych z 2005 roku. Warto podkreślić, że gmina jest zobowiązana do sporządzenia i przedstawienia, nie rzadziej niż raz na 10 lat, operatu uzdrowiskowego, potwierdzającego że dany obszar utrzymuje kryteria do uzyskania statusu uzdrowiska. Tym samym my jako pacjenci i kuracjusze mamy gwarancje, że miejscowość dba o środowisko, rozwija ofertę uzdrowiskową i nadal może oferować swoje usługi osobom chcącym podreperować swój stan zdrowia.

  Co musi się stać, żeby uzdrowisko straciło swój status? Czy znane są takie przypadki w Polsce?

  Dr hab. Piotr Rączka: Oczywiście istnieje takie ryzyko, ale jest ono niewielkie. Gminy wiedzą jak wiele korzyści przynosi im posiadanie takiego statusu. Jest w Polsce kilka miejscowości, które na skutek różnych wydarzeń historycznych utraciły status uzdrowiska. Wystarczy wspomnieć Zakopane, czy Jastrzębie-Zdrój. Jedynie ta ostatnia miejscowość utraciła status w oparciu o współczesne ustawodawstwo, w 2007 roku. Przyczyną utraty walorów uzdrowiska była tam działalność górnicza okolicznych kopalni węgla. Natomiast status uzdrowiskowy Zakopanego ma charakter czysto historyczny, oryginalnie XIX-wieczny, który nie został przywrócony po II wojnie światowej w oparciu o późniejsze wymagania prawne wobec uzdrowisk. Jednak jest zdecydowanie więcej miejscowości, które status uzdrowiska uzyskały niedawno, albo się o niego aktywnie starają. W obecnym stanie prawnym, na podstawie wspomnianego operatu uzdrowiskowego minister może stwierdzić jakieś nieprawidłowości. Wtedy wyznacza gminie czy danej miejscowości czas na ich usunięcie.

  Co to mogą być za nieprawidłowości?

  Dr hab. Piotr Rączka: Przede wszystkim dotyczące tych elementów, które zdecydowały o przyznaniu statusu uzdrowiska np. utrata właściwości leczniczych przez złoża naturalne, co miało miejsce w Jastrzębiu-Zdroju, czy pogorszenie oferty kuracyjnej, powodujące że zakłady lub urządzenia lecznictwa uzdrowiskowego nie spełniają wymagań przepisów. Niezależnie od treści operatu uzdrowiskowego, dany obszar może być też pozbawiony statusu uzdrowiska w trybie art. 44 ustawy, którą już cytowałem. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli ustały warunki uzasadniające nadanie danemu obszarowi statusu uzdrowiska albo statusu obszaru ochrony uzdrowiskowej, minister może wystąpić do gminy o podjęcie działań koniecznych w celu przywrócenia tych warunków. Wtedy gmina ma 5 lat na działania w tym zakresie. Także nic nie dzieje się tutaj automatycznie. W obu przypadkach umożliwia się gminie podjęcie działań, których celem jest przywrócenie takiego stanu rzeczy, w którym miejscowość nadal może pozostać uzdrowiskiem. Dopiero w razie bezczynności, braku przywrócenia walorów uzdrowiska, kierowany jest wniosek do Rady Ministrów o pozbawienie danego obszaru statusu uzdrowiskowego.

  Przejdźmy do Inowrocławia. Czy istnieje ryzyko utraty statusu uzdrowiska przez Inowrocław wskutek realizacji inwestycji na terenach przemysłowych?

  Dr hab. Piotr Rączka: Tutaj należy przede wszystkim spojrzeć w dokumenty. W 2021 roku Rada Miejska Inowrocławia uchwaliła status uzdrowiska, a w nim zaznaczono, że posiada ono trzy strefy ochrony uzdrowiskowej: A, B i C. W tych strefach zabrania się budowy między innymi zakładów przemysłowych. Zostały one wyznaczone właśnie dla ochrony obszaru cennego ze względów właściwości leczniczych. Dlatego już na etapie planowania uzdrowiska i jego rozwoju dokładnie wskazano, jakiego rodzaju działalność może być prowadzona w poszczególnych strefach ochrony. Tym samym przestrzeganie tych wytycznych gwarantuje ciągłość funkcjonowanie uzdrowiska.

  Czy planowana w Mątwach spalarnia może zatem doprowadzić do utraty statusu uzdrowiska?

  Dr hab. Piotr Rączka: Skoro nie zostanie zlokalizowana w strefie ochrony uzdrowiskowej, to nie widzę takiego ryzyka. Poza tym takie obiekty wymagają szeregu decyzji i uzgodnień, zwłaszcza decyzji o uwarunkowaniach środowiskowych. Co istotne, organ wydający tę decyzję może zobowiązać inwestora do spełnienia szczegółowych warunków zapobiegających ryzykom wpływu nowej inwestycji na walory uzdrowiska, natomiast ustawa "Prawo ochrony środowiska" nakłada obowiązek analizy wpływu wprowadzanych gazów lub pyłów do powietrza na obszary poddane ochronie na podstawie przepisów o uzdrowiskach i lecznictwie uzdrowiskowym. Także każda planowana inwestycja, w tym instalacja termicznego przetwarzania odpadów, będzie podlegać takim badaniom. W przypadku budowy tego typu zakładu wniosek o wydanie pozwolenia zintegrowanego lub pozwolenia na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza będzie musiał zawierać właściwe analizy dotyczące poziomu emisji.

  Czy kwestia zanieczyszczeń powietrza w uzdrowiskach też jest uregulowana w przepisach?

  Dr hab. Piotr Rączka: Tak, istnieją konkretne przepisy, które określają wartości odniesienia dla zanieczyszczeń w powietrzu w uzdrowiskach. Reguluje je rozporządzenie ministra środowiska z 2010 roku. Status uzdrowiska jest więc silnie chroniony. Jeżeli dobrze rozumiem, w tym wypadku miałaby powstać instalacja termicznego przetwarzania odpadów. Będzie ona musiała odpowiadać wysokim, aktualnym wymaganiom przepisów wobec takich obiektów, w tym wynikającym z konkluzji BAT.

  Czym jest ta konkluzja?

  Dr hab. Piotr Rączka: Konkluzja BAT to są tzw. najlepsze dostępne techniki, ustalane na poziomie Unii Europejskiej. Przepisy te wymuszają zastosowanie nowoczesnych rozwiązań, bo przepisy dotyczące już istniejących źródeł elektryczności i ciepła np. węglowych, są już mniej rygorystyczne. Jeżeli nowa inwestycja, spełniająca konkluzje BAT, a zatem w założeniu bezpieczniejsza dla środowiska, zastąpi starsze źródła, które tych konkluzji nie spełniają - a ich dotychczasowe funkcjonowanie nie było powodem prób urzędowego podważania statusu Inowrocławia jako uzdrowiska - nie należałoby obawiać się negatywnych skutków prawnych dla uzdrowiska.

  Co w sytuacji pogorszenia jakości powietrza?

  Dr hab. Piotr Rączka: Co roku raport Głównego Inspektora Ochrony Środowiska publikuje podsumowanie na temat jakości powietrza w miejscowościach uzdrowiskowych. Gdyby badania te wykazały pogorszenie jakości powietrza, GIOŚ mógłby zainicjować postępowanie na podstawie przepisów "Prawa ochrony środowiska", mające na celu ograniczenie wpływu na środowisko wobec instalacji przemysłowych, które mogłyby się przyczyniać do takiego stanu. Organy państwa dysponują szeregiem instrumentów prawnych w tym zakresie, łącznie z możliwością cofnięcia pozwoleń, na podstawie których takie instalacje działają. Także kwestie ochrony środowiska w uzdrowiskach pozostają w centrum zainteresowania władz, również ze względu na ich rolę. Mają służyć poprawie stanu zdrowia kuracjuszy, stąd też wysiłki zarówno administracji, jak i władz samorządowych, aby proces leczenia odbywał się w optymalnych warunkach.

  Dr hab. Piotr Rączka, prof. UMK - Kierownik Katedry Prawa Administracyjnego na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Autor ponad stu publikacji z zakresu prawa i postepowania administracyjnego, specjalizujący się w zakresie procedury administracyjnej w tym administracyjnego postępowania egzekucyjnego, a także ustrojowego i materialnego prawa administracyjnego.

  Całość rozmowy znajdziecie na Ino.Online: https://ino.online/post/22231/zielona-sroda-czy-budowa-spalarni-moze-oznaczac-utrate-statusu-uzdrowiska.html

• 
  22.12.2022

  Rodzinnych i spokojnych Świąt Bożego Narodzenia!

  Pragniemy złożyć wszystkim Państwu - mieszkankom i mieszkańcom Inowrocławia i okolic, najserdeczniejsze życzenia. Niechaj zbliżające się Święta Bożego Narodzenia będą dla Państwa czasem odpoczynku i wewnętrznej radości. Życzymy wesołych, rodzinnych i spokojnych Świąt Bożego Narodzenia. Wielu radosnych chwil, wytrwałości pomyślności w nadchodzącym 2023 roku!

  EEW Energy from Waste GmbH

   
• 10.11.2022

  CIECH Soda Polska zakończyła wymianę tysiąca worków filtracyjnych i zapowiada kolejne inwestycje

  CIECH Soda Polska w ostatnich dniach października zakończyła montaż blisko tysiąca nowych worków filtracyjnych, zwiększających efektywność wychwytywania pyłu sodowego. Projekt zrealizowano na terenie instalacji sody monohydratowej w fabryce w Inowrocławiu.

  Po zakończeniu inwestycji zrealizowano już pierwsze pomiary pylenia. Akredytowane do tego laboratorium wskazało, że poziom emisji pyłu jest trzykrotnie mniejszy od obowiązujących norm! Otrzymane wyniki mieściły się w zakresie 0,23-0,63 kg/h. Norma w pozwoleniu zintegrowanym to 1,726 kg/h, co oznacza, że uzyskano wynik kilkukrotnie niższy od dopuszczalnej normy. Zrealizowana inwestycja zakładająca wymianę blisko tysiąca worków filtracyjnych to element kompleksowego planu ograniczenia pylenia, pochodzącego z produkcji sody w Inowrocławiu. Powstający w procesach technologicznych pył sodowy jest bezpieczny dla ludzi, zwierząt oraz środowiska, podobnie jak sama soda, która jest wykorzystywana między innymi do produkcji leków, żywności czy pasz.

  CIECH Soda Polska zapowiada kontynuację zaplanowanych prac zaradczych, których łączna wartość może wynieść nawet 17 mln zł do końca 2025 roku oraz realizację kolejnych pomiarów pylenia. Niezależnie od działań samej spółki kontrolę poziomu pylenia przeprowadzi również laboratorium Głównego Inspektoratu Ochrony Środowiska.

  - Cały zespół CIECH Soda Polska z pełnym zaangażowaniem podjął liczne działania zaradcze, których celem było zmniejszenie pylenia do poziomu wyraźnie niższego od dozwolonych norm. Jednocześnie, w trosce o to, by nie dopuścić do podobnych sytuacji w przyszłości, przygotowaliśmy kompleksowy plan ograniczenia pylenia z terenu całego zakładu w Inowrocławiu, który będziemy realizować w ciągu kolejnych kwartałów - mówi Tomasz Molenda, Prezes Zarządu CIECH Soda Polska.

  Linia produkcji sody w zakładzie CIECH Soda Polska w Inowrocławiu obejmuje 32 punkty zorganizowanej emisji pyłów. Spółka podejmuje szereg działań prewencyjnych, obejmujących inne potencjalne źródła pylenia niż instalacja sody monohydratowej. Obejmują one m.in. wymianę lub modernizację filtrów na poszczególnych odcinkach linii do produkcji sody, a także ograniczenie emisji niezorganizowanej, czyli np. pylenia z dróg czy stawów. Mimo, że w tych lokalizacjach nie stwierdzono przekroczenia norm, CIECH Soda Polska stawia sobie za cel zminimalizowanie pylenia na terenie całej fabryki.

  Zakład CIECH Soda Polska w Inowrocławiu jest zlokalizowany na obszarze ponad 2,5 mln m2. Prowadzona na jego terenie produkcja sody składa się z ośmiu zróżnicowanych i złożonych etapów, realizowanych na kilku instalacjach, z których część mogłaby stanowić oddzielne fabryki, biorąc pod uwagę skalę i złożoność procesów tam zachodzących.

  CIECH Soda Polska produkuje sodę kalcynowaną metodą Solvaya. To technologia licząca 170 lat, dobrze znana, bezpieczna i nieustannie doskonalona. Wykorzystywana jest do dziś przez największych światowych producentów tego surowca. Występowanie pylenia jest zjawiskiem pojawiającym się w trakcie produkcji sody tą metodą.

  *** *** ***

  CIECH Soda Polska jest wiodącym europejskim producentem sody kalcynowanej ciężkiej i lekkiej, a także największym w Polsce producentem sody oczyszczonej i soli warzonej. Posiada dwa zakłady produkcyjne – w Inowrocławiu oraz Janikowie. Jest jednym z największych i najważniejszych przedsiębiorstw w województwie kujawsko-pomorskim. Grupa zatrudnia w powiecie ponad 1500 pracowników. Jak wynika z raportu EY „Oddziaływanie Grupy CIECH na polską gospodarkę, ze szczególnym uwzględnieniem sektora przemysłowego”, bezpośrednie, pośrednie i indukowane efekty działalności Grupy CIECH, w roku objętym badaniem (2018), wygenerowały w powiecie inowrocławskim ponad 600 mln zł wartości dodanej do PKB, ponad 2500 miejsc pracy i ponad 20 mln zł dochodów do budżetów samorządowych.

• 7.11.2022

  Rozmowa z Prezesem CIECH Soda Polska - Tomaszem Molendą na portalu Ino.online

  Temat instalacji termicznego przetwarzania odpadów był jednym z wątków poruszonych w trakcie rozmowy Prezesa CIECH Soda Polska - Tomasza Molendy z redakcją portalu Ino.online. Zachęcamy do lektury wywiadu! Całość rozmowy publikujemy na naszej stronie internetowej.

  Ino.online: W marcu 2022 r. na prośbę naszych internautów podjęliśmy temat białego pyłu osadzającego się na posesjach mieszkańców w pobliżu inowrocławskich zakładów sodowych. Wtedy spółka obiecała poprawę sytuacji do połowy marca 2022 r., tymczasem we wrześniu ponownie wpłynęły do nas wiadomości od mieszkańców informujące o tym samym problemie. Dlaczego działania prowadzone kilka miesięcy temu nie przyniosły oczekiwanego rezultatu?

  Tomasz Molenda, prezes CIECH Soda Polska: Przede wszystkim chciałbym podkreślić, że nigdy nie zbagatelizowaliśmy tego problemu. I to, że mówimy tu o pyle sodowym, czyli substancji wykorzystywanej powszechnie na co dzień i całkowicie bezpiecznej dla ludzi, zwierząt i środowiska, nie wpływa na naszą determinację w zwalczaniu tego problemu. Świadczą o tym podjęte przez nas liczne działania zaradcze, przede wszystkim konkretne inwestycje na terenie zakładu - zarówno te już zrealizowane, których efekty już widzimy, jak i cała paleta działań, które będziemy realizować.

  Wiemy, że podjęte wiosną i latem działania, mimo dużego zaangażowania całego zespołu CIECH Soda Polska, nie przyniosły, niestety, natychmiastowego i pożądanego efektu. Powodów jest kilka: to kwestia technologii procesu produkcji sody, bardzo dużej skali naszej działalności, a także rozległości i skomplikowania naszych instalacji. Zakład w Inowrocławiu ma powierzchnię ok 1,7 mln metrów kwadratowych, a linia produkcyjna sody składa się z wielu elementów i na wielu z nich mamy do czynienia z pyleniem jako produktem ubocznym procesów. Nie ukrywamy też, że nasz zakład ma swoje lata – dlatego też w ostatnich latach tak aktywnie go modernizujemy.

  Mimo tych rozlicznych wyzwań, z przekroczeniem norm mieliśmy do czynienia tylko na jednej z siedmiu instalacji monitorowanych przez WIOŚ. Oczywiście nie traktujemy tego jako usprawiedliwienie - niestety, pomimo licznych działań, wiemy, że we wrześniu zdarzały się sytuacje, kiedy pylenie z feralnej instalacji było wyższe niż wymagane normami, za co bardzo przepraszam wszystkich mieszkańców.

  Ino.online: We wrześniu 2022 r. Pan Mirosław Kuk, rzecznik prasowy spółki, poinformował nas, że "na przełomie września i października będzie montowany specjalistyczny sprzęt, który powinien zwiększyć efektywność filtracji i wychwytywania pyłu pochodzącego z procesu produkcji. Następnie, w październiku, będą wymieniane worki filtracyjne w liczbie blisko 1000 sztuk. Połączenie tych działań powinno przynieść znaczne obniżenie poziomu pylenia z procesu produkcji". Czy są Państwo w stanie zadeklarować, że po zakończeniu ww. prac, od konkretnego terminu problem pyłu zniknie w 100%? Jeśli tak, to o jakiej dacie mówimy?

  Tomasz Molenda: Faktycznie, pod koniec września dotarł do nas specjalistyczny sprzęt, który umieściliśmy na terenie instalacji sody monohydratowej, a od 17 do 21 października zamontowaliśmy blisko 1000 worków filtracyjnych na terenie instalacji, gdzie stwierdzono przekroczenia norm. Montaż przeprowadzony przez kadrę kilkudziesięciu wykwalifikowanych fachowców trwał kilka dni i odbywał się na powierzchni i wysokości kilku pięter naszego zakładu produkcyjnego.

  Jesteśmy już po pierwszych pomiarach pylenia po wymianie worków filtracyjnych na nowe. Badanie przeprowadziło dla nas akredytowane laboratorium. Wyniki wskazują na trzykrotnie mniejsze pylenie niż norma wynosząca 1,726 kg/h, ale będziemy realizować kolejne pomiary, także te przeprowadzone przez laboratorium GIOŚ.

  Jeżeli następne pomiary potwierdzą skuteczność przeprowadzonych działań, to i tak będziemy kontynuować kolejne, zaplanowane prace zaradcze, których łączna wartość wyniesie kilka milionów złotych w ciągu kolejnych kwartałów. Plan działań prewencyjnych, obejmujący inne potencjalne źródła pylenia, zarówno z emitorów, jak i z emisji niezorganizowanej, obejmuje m.in. wymianę lub modernizację filtrów na poszczególnych odcinkach linii do produkcji sody, a także ograniczenia pylenia z dróg czy stawów. Co ważne, w tych miejscach nie mieliśmy stwierdzonego przekroczenia, ale intencją CIECH Soda Polska jest zminimalizowanie pylenia z całego procesu produkcji sody, tak aby sytuacje, w których następuje przekroczenie norm, już się nie powtarzały.

  Chciałbym wyraźnie podkreślić, że skutkiem tych wszystkich działań będzie znaczące ograniczenie pylenia, co powinno się przełożyć się na stały brak uciążliwości tego zjawiska dla naszych sąsiadów.

  Planujemy również uruchomić całoroczny, kompleksowy audyt firmy zewnętrznej, która zbada poziom pylenia i czynniki wpływające na rozpowszechnianie pyłu w zależności od warunków zewnętrznych. Te trzy filary naszego planu – prace zaradcze na instalacji sody monohydratowej, działania prewencyjne na całej linii produkcyjnej prowadzone w kolejnych miesiącach, a także ekspercki audyt firmy zewnętrznej, pozwolą nam osiągnąć na przestrzeni kolejnych kwartałów efekt znaczącego ograniczenia pylenia.

  Ino.online: Duża część osób będących w grupie przeciwników budowy spalarni odpadów argumentuje swój sprzeciw tym, że skoro Ciech nie przestrzega norm w zakresie wydobywających się z zakładów pyłów (co potwierdziły badania próbek wykonane przez WIOŚ), to tak samo mogą nie być przestrzegane normy w zakresie emisji innych substancji będących efektem spalania odpadów. Jak Państwo skomentujecie te argumenty?

  Tomasz Molenda: Jeszcze raz podkreślę, że wiosenna kontrola ujawniła przekroczenie dopuszczalnych norm tylko na jednej z siedmiu instalacji. Podejmowane przez nas kompleksowe, warte wiele milionów złotych, środki zaradcze są najlepszym przykładem naszej determinacji, aby być dla lokalnej społeczności dobrym i nieuciążliwym sąsiadem.

  W przypadku instalacji termicznego przetwarzania odpadów mówimy o nowoczesnym obiekcie, wybudowanym według najbardziej restrykcyjnych regulacji i najlepszych na świecie technologii. Najdroższym, kosztującym setki milionów złotych elementem będzie instalacja oczyszczania spalin. Informacje o emisji będą dostępne dla zainteresowanych w czasie rzeczywistym. Dlatego wszelkie obawy o emisję szkodliwych substancji z tej instalacji są bezzasadne. Tego rodzaju zakłady od lat z sukcesem funkcjonują w centrach zachodnich miast, a także w Polsce. Są bezpieczne, są źródłem energii, wpływają stabilizująco na ceny odbioru odpadów. Obecnie wspólnie z EEW prowadzimy prace studialne nad wykorzystaniem części ciepła do ogrzewania Mątew. Nasz partner to firma, która już dziś zarządza wieloma tego rodzaju instalacjami w największych niemieckich miastach, gdzie do kwestii środowiska i jakości życia podchodzi się niezwykle poważnie. Nie inaczej będzie w Inowrocławiu.

  Źródło: https://ino.online/post/21238/czy-to-koniec-problemow-z-pylem-pytamy-o-to-prezesa-ciech-soda-polska.html

• 26.10.2022

  Energia z odpadów może pomóc w transformacji Elektrowni Bełchatów

  Zaprezentowano raport BloombergNEF (BNEF) i Forum Energii (FE), w którym omówiono perspektywy transformacji energetycznej Bełchatowa i funkcjonującej tam elektrowni. Autorzy opracowania uznali, że w perspektywie najbliższych kilkunastu lat 80% utraconej produkcji może zostać zastąpione przez 6-11 GW energii wiatrowej i słonecznej oraz 0,1–1,5 GW mocy dyspozycyjnych zlokalizowanych w promieniu 20-30 km od obecnej elektrowni. Jednym z rozwiązań proponowanych w analizie jest rozważenie budowy instalacji termicznego przetwarzania odpadów w Bełchatowie.

  Aktualnie Elektrownia Bełchatów, o mocy 5,1 GW, jest szóstą co do wielkości elektrownią węglową na świecie. Dzięki jej pracy polski system elektroenergetyczny uzyskuje jedną piątą energii elektrycznej. Jednak zdaniem ekspertów najpóźniej do 2036 r. wyczerpią się lokalne zasoby surowca, czyli węgla brunatnego, co będzie wiązać się z koniecznością zamknięcia elektrowni.

  Autorzy Raportu zaprezentowanego w drugiej połowie października br. wskazali na konieczność opracowania planu transformacji elektrowni, bez którego rośnie zagrożenie dla bezpieczeństwa energetycznego Polski. Ich zdaniem istotne jest wykorzystanie w pełni potencjału rozbudowanej infrastruktury sieciowej wokół Bełchatowa, która niestety straci swoje znaczenie i nie będzie wykorzystywana, pod zamknięciu elektrowni.

  W Raporcie wskazano, że "czyste technologie w połączeniu z magazynami bateryjnymi, ewentualnie małą elektrownią opalaną gazem, biomasą lub odpadami stanowiłyby optymalne pod względem kosztów i bezpieczeństwa dostaw rozwiązanie" dla przyszłości elektrowni w Bełchatowie. Wskazują, że słońce i wiatr są obecnie najtańszymi dostępnymi źródła energii elektrycznej. Jednak stabilność dostaw należy wzmocnić poprzez np. budowę instalacji termicznego przetwarzania odpadów. Autorzy Raportu tej technologii poświecili osobny podrozdział.

  Zwrócono uwagę na, że "instalacje wykorzystujące energię z odpadów są zwykle małe i często lepiej zoptymalizowane do produkcji ciepła niż energii elektrycznej". W opinii autorów Raportu jest to efekt "niskiej gęstości energetycznej odpadów (zwykle poniżej 2 000 kcal/kg, tj. 8,37 GJ/t)". Wskazują jednak na sytuację w Skandynawii, która w ostatnich 20 latach "z powodzeniem zastąpiła ogrzewanie komunalne oparte na węglu energią z odpadów". Bez wsparcia finansowego z zewnątrz Szwedzi, Finowie i Duńczycy podłączyli do sieci ciepłowniczych nowe instalacje termicznego przetwarzania odpadów. Autorzy Raportu są zgodni, że "mało prawdopodobne, aby instalacja spalająca odpady była kluczową technologią w szerszym procesie transformacji energetycznej w Europie". Jednak ma kluczowe znaczenie dla stabilizacji systemów energetycznych, rozwijanych w kierunku odnawialnych źródeł energii. 

  Jako przykład skutecznej transformacji w oparciu o tę technologię przywołano inwestycje realizowane w Finlandii. Funkcjonująca obecnie największa fińska elektrociepłownia spala właśnie odpady. Budowana była w latach 2011–2014 w miejscowości Vantaa, tuż obok stolicy kraju - Helsinek. Dysponuje ona mocą 78 MWe i 120 MWth, a w procesach termicznych przekształca ok. 340 tys. ton odpadów komunalnych rocznie. Warto podkreślić, że budowa zakładu kosztowała ok. 300 mln euro, a środki na realizację inwestycji pochodziły m.in. ze wsparcia inwestycyjnego od rządu fińskiego w wysokości około 1,5 mln euro. Finowie zamierzają do końca 2022 r. rozbudować zakład w Vantaa, aby zwiększyć dostawy ciepła do Helsinek i tym samym zwiększyć bezpieczeństwo energetyczne stolicy kraju. Ma to związek z planami dekarbonizacji największej aglomeracji Finlandii i zamknięcia tamtejszych elektrowni węglowych do 2025 r., jeszcze przed ogólnokrajowym wycofaniem węgla w 2029 r. Jest to kierunek, który mogłyby również obrać polskie miasta, w tym przygotowujący się do transformacji energetycznej Bełchatów.

  Raport „Energetyka w Bełchatowie po węglu brunatnym. Scenariusze bezpiecznej i efektywnej kosztowo transformacji” został przegotowany przez  Bloomberg Philanthropies i BloombergNEF (BNEF), we współpracy z Forum Energii.
   

• 26.09.2022

  CIECH S.A. i EEW Energy from Waste GmBH współpracują przy budowie instalacji w Inowrocławiu

  CIECH S.A. i EEW Energy from Waste GmBH podpisały umowę dotyczącą współpracy przy projekcie budowy instalacji termicznego przekształcania odpadów w Inowrocławiu. Obie strony ustaliły zakres działań w fazie przygotowania inwestycji w województwo kujawsko-pomorskim. Będzie to pierwszy z trzech etapów realizacji przedsięwzięcia - kolejne dwa zakładające budowę i operacjonalizację nowej instalacji – zostaną określone w przyszłości odrębnymi umowami. W dokumencie ustalono, że w terminie do grudnia 2024 roku nastąpi m.in. pozyskanie niezbędnych decyzji administracyjnych i pozwoleń, kontraktacja robót, a także pozyskanie finansowania budowy instalacji w Inowrocławiu.

  Spółki CIECH S.A. i CIECH Soda Polska podpisały z firmą EEW Energy from Waste GmBH umowę określającą warunki współpracy w fazie przygotowania inwestycji dotyczącej budowy instalacji termicznego przekształcania odpadów („ITPO”) w Inowrocławiu. Energia z niej pozyskana ma częściowo zastąpić tę produkowaną obecnie z kotłów węglowych, obniżając tym samym zużycie węgla przez zakład produkcyjny w Inowrocławiu o ok. jedną trzecią. Faza przygotowawcza to pierwszy z trzech etapów realizacji całego projektu. Kolejne dwa – budowa, a potem operacjonalizacja nowej instalacji – zostaną określone w przyszłości odrębnymi umowami.

  Faza przygotowania inwestycji, która ma potrwać maksymalnie do grudnia 2024 roku, zakłada m.in. pozyskanie niezbędnych decyzji administracyjnych i pozwoleń, kontraktację robót, a także pozyskanie przez firmę EEW finansowania na budowę instalacji. Strony umowy zobowiązały się do tego, że w trakcie jej trwania nie będą realizować na terenie Polski innych projektów tego typu. Porozumienie zakłada możliwość wypowiedzenia umowy przez którąkolwiek ze stron.

  W ramach fazy przygotowawczej powstaje też „Raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko”, który zostanie zaopiniowany przez instytucje przewidziane w przepisach prawa, a także stanie się przedmiotem konsultacji społecznych. Inwestycja zostanie zrealizowana zgodnie z obowiązującymi standardami, a więc w oparciu o najlepsze dostępne technologie ochrony środowiska i najbardziej restrykcyjne regulacje (pod rygorem odpowiedzialności karnej i wysokich kar finansowych).

  Energia pozyskana z planowanej instalacji, które przewidywane uruchomienie powinno nastąpić do końca 2026 roku (pod warunkiem uzyskania niezbędnych decyzji i pozwoleń najpóźniej w 2024 roku), ma częściowo zastąpić tę produkowaną obecnie z kotłów węglowych, obniżając tym samym zużycie węgla przez zakład produkcyjny w Inowrocławiu o ok. jedną trzecią. Nie tylko zwiększy to poziom konkurencyjności spółki CIECH Soda Polska poprzez obniżenie kosztu produkcji ciepła i wielkości emisji CO2, ale także wesprze realizację celów strategii ESG Grupy CIECH, prezentującej jej zobowiązania na rzecz m.in. klimatu i środowiska. Wśród nich znajdują się obniżenie emisji dwutlenku węgla oraz zaprzestanie produkcji energii pochodzącej ze spalania węgla do roku 2033.

  Inwestycja zostanie sfinansowana przez EEW, a CIECH Soda Polska stanie się nabywcą energii wytworzonej w ITPO Podobne rozwiązanie funkcjonuje już w niemieckiej fabryce sody należącej do Grupy CIECH, gdzie ciepło z instalacji termicznego przekształcania odpadów trafia do zakładu produkcyjnego CIECH Soda Deutschland. Niemiecka fabryka pozyskuje w ten sposób ok. 30 proc. energii niezbędnej do produkcji.

  EEW jest europejskim liderem w projektowaniu, budowie i eksploatacji instalacji, w których odpady przetwarza się na energię. Pierwsze instalacje tej firmy powstały ponad 50 lat temu, a EEW z powodzeniem eksploatuje 17 podobnych zakładów na terenie Niemiec i państw sąsiadujących.

  CIECH to międzynarodowa, rozwijająca się grupa chemiczna z silną pozycją na rynkach globalnych. Jest drugim producentem sody kalcynowanej i oczyszczonej w Unii Europejskiej, największym producentem soli warzonej w Polsce, największym dostawcą krzemianów sodu w Europie, największym polskim producentem środków ochrony roślin oraz wiodącym w Polsce producentem pianek poliuretanowych. Posiada fabryki w Polsce, Niemczech i Rumunii oraz zatrudnia ponad 3 tysiące osób w całej UE.

  Od 2005 roku spółka CIECH S.A. notowana jest na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie, a od 2016 roku, równocześnie, na jednej z największych giełd w Europie - Börse Frankfurt. Rozwój Grupy wspiera inwestor strategiczny – Kulczyk Investments.

  Jako jeden z największych polskich eksporterów, CIECH wysyła swoje towary na niemal wszystkie kontynenty. Powstają z nich artykuły niezbędne w codziennym życiu milionów ludzi na całym świecie, dlatego Grupa jest ważnym elementem wielu gałęzi gospodarki – budownictwa, motoryzacji, rolnictwa, przemysłu chemicznego, spożywczego czy farmaceutycznego.

  CIECH łączy nowoczesne podejście do biznesu z dbałością o zrównoważony rozwój. Od 2020 roku jest członkiem United Nations Global Compact – największej na świecie inicjatywy skupiającej przedsiębiorstwa odpowiedzialne społecznie, środowiskowo i ekonomicznie.

• 05.08.2022

  Wspólne oświadczenie CIECH Soda Polska i firmy EEW ws. rozmowy z Panem Ireneuszem Stachowiakiem na portalu Ino.online

  Nie możemy oczekiwać, że każdy, kto wypowiada się na temat planowanej inwestycji na terenie kompleksu przemysłowego CIECH Soda Polska będzie ekspertem w dziedzinie termicznego przetwarzania odpadów. Niedopuszczalne jest jednak, kiedy źródłem nieprawdziwych informacji jest prezes WFOŚ. Zwłaszcza, że Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, któremu WFOŚ podlega, systemowo wspiera budowę instalacji termicznego przetwarzania odpadów z odzyskiem energii stanowiących istotną częścią nowoczesnej, bezpiecznej i racjonalnej gospodarki odpadami. Jakie przekłamania (bo nie są to po prostu opinie) pojawiły się w wypowiedzi prezesa Stachowiaka?

  • Prezes Stachowiak twierdzi, że instalacja będzie emitować “dodatkowe zanieczyszczenia, hałas”. Tymczasem jest wręcz odwrotnie, co było zresztą omawiane także na spotkaniu z udziałem prezesa Stachowiaka. Instalacja dostarczy mianowicie dużą część energii, którą zakład w Inowrocławiu dziś pozyskuje się ze spalania miału węglowego w kotłach, które zostały uruchomione w końcu lat 70. a normy emisji, jakie będzie musiała spełnić Instalacja Przetwarzania Odpadów są dużo bardziej restrykcyjne niż w przypadku spalania węgla. Tym samym jakość powietrza nie tylko nie pogorszy się, a wręcz poprawi. Instalacja podlegać będzie również regulacjom w zakresie hałasu. Nie ma też mowy o wspomnianym przez Prezesa odorze związanym z funkcjonowaniem takich instalacji. 
  • Prezes Stachowiak mówi o “utrudnieniach i uciążliwościach (...) w sferze komunikacyjnej” oraz o “zagrożeniu w ruchu drogowym miasta.” Tak naprawdę zakład powstanie w miejscu, które od przeszło stu lat jest przemysłowym sercem regionu, a częścią planowanej inwestycji jest przebudowa systemu drogowego, dodatkowe chodniki i inne rozwiązania zwiększające bezpieczeństwo pieszych. Pojazdy dostarczające paliwo i wywożące pozostałości po procesie spalania będą poruszać się obwodnicą, z dala od terenów mieszkalnych. Planowany jest także nowy wjazd na teren kompleksu. Trwają również prace koncepcyjne nad wykorzystaniem do dostaw paliwa transportu kolejowego.
  • Prezes Stachowiak wprowadza także czytelników w błąd twierdząc, że tego rodzaju obiekty buduje się “w dużej odległości od skupisk ludzkich w otoczeniu lasów i miejscach, które minimalizują uciążliwości z dowozem odpadów”. Będzie to nowoczesny, zamknięty obiekt zlokalizowany w kompleksie industrialnym, a jego odległość do najbliższych osiedli będzie podobna do innych tego typu obiektów w Polsce i w Europie. Większe takie zakłady położone są w centrach miast takich jak Berlin, Wiedeń czy Kopenhaga i od dziesiątek lat pracują nieprzerwanie dostarczając energię i utylizując odpady, które nie zalegają na wysypiskach.

  Przygotowując się do realizacji tak ważnej dla gospodarki regionu inwestycji zwracamy szczególną uwagę na to, aby do mieszkańców trafiały rzetelne i pełne informacje na jej temat. Stąd między innymi spotkania informacyjne, strona internetowa projektu (Inowroclaw Nowa Energia - Inowroclaw Nowa Energia (inowroclaw-nowa-energia.pl) czy folder, który otrzymali uczestnicy otwartego spotkania. To zaskakujące, że dezinformacja na temat przedsięwzięcia, które wpłynie pozytywnie na jakość trafia do mieszkańców właśnie ze strony urzędnika, który tytularnie odpowiada za ochronę środowiska w regionie. 
   

• 
  21.07.2022

  Wizyta przedstawicieli organizacji związkowych w zakładzie EEW w Magdeburgu

  W czwartek i piątek (14 i 15 lipca) przedstawiciele organizacji związkowych, działających w CIECH Soda Polska, uczestniczyli w wyjeździe studyjnym do Magdeburga. Celem wizyty było bliższe poznanie specyfiki działania instalacji termicznego przetwarzania odpadów i przedstawienie całego procesu technologicznego, który pozwala na redukcję opadów przy jednoczesnej produkcji energii elektrycznej i ciepła.

  Uczestnicy wyruszyli z Janikowa i Inowrocławia w czwartek przed południem. Do udziału w wyjeździe studyjnym zaproszono reprezentantów wszystkich organizacji związkowych Ciech Soda Polska. Do Niemiec udali się również przedstawicieli kadry menadżerskiej inowrocławskiego zakładu. W Magdeburgu na gości z Polski czekali pracownicy EEW. 

  Piątkowe przedpołudnie rozpoczęło się od prezentacji dotycząca tutejszej instalacji termicznego przetwarzania odpadów. Rozmawiano między innymi o kluczowych różnicach pomiędzy planowaną instalacją w Inowrocławiu, a tą funkcjonującą w Magdeburgu. Podkreślono między innymi, że do inowrocławskiego przedsiębiorstwa trafiać będzie mniej transportów samochodów z odpadami niż w Magdeburgu. Zakłada Magdeburgu jest prowadzony we współpracy z władzami samorządowymi i zasila w ciepło sieciowe mieszkańców miasta. W przypadku Inowrocławia zakład będzie stanowił wsparcie dla bieżącej działalności CIECH Soda Polska, aczkolwiek prowadzone są analizy nt. możliwości dostarczenia ciepła systemowego dla dzielnicy Mątwy. 

  - Przygotowanie wyjazdu przedstawicieli organizacji społecznych, działających w spółce CIECH Soda Polska, służyło przede wszystkim odpowiedzi na wiele pojawiających się pytań i wątpliwości dotyczących działania instalacji. Po serii spotkań z pracownikami, przekazaniu materiałów informacyjnych to kolejne działania edukacyjne, które zaplanowaliśmy. Mamy świadomość, że w Polsce instalacje termicznego przetwarzania odpadów nie są tak powszechne jak na przykład w Niemczech czy Danii, stąd tak ważne jest pokazywanie, jak w praktyce one funkcjonują, w jaki sposób dba się o bezpieczeństwo i jaki jest ich realny wpływ na otoczenie, w którym działają – podkreślił Frank Paasche, prezes EEW Polska.

  Po prezentacji uczestnicy wyjazdu udali się bezpośrednio na teren zakładu. Po przejściu obowiązkowego szkolenia BHP i wyposażeniu w odzież ochronną, przedstawiciele organizacji związkowych mieli okazję zwiedzić zakład zgodnie z kierunkiem całego procesu technologicznego. Pierwszym punktem wizyty był bunkier z odpadami. Uczestnicy mogli obserwować, jak wygląda rozładowywanie transportu odpadów. Podczas zwiedzania podkreślano, że bunkier dzięki zastosowanej negatywnego ciśnienia nie emituje nieprzyjemnych zapachów. Pracownicy zakładu zaprezentowali gościom z Polski pojemniki z odpadami niebezpiecznymi, jak również miejsce składowania popiołów. 

  Kolejnym punktem wizyty było zwiedzanie wnętrza instalacji: najpierw wyjaśniono specyfikę działania kotła, następnie odwiedzono sterownię - stanowiącą serce całego zakładu. Nie brakowało pytań dotyczących procedur awaryjnych i zapewnienia bezpieczeństwa pracownikom i otoczeniu instalacji. Pracownicy EEW podkreślali, że zastosowane technologie ograniczają ryzyko zaistnienia sytuacji niebezpiecznych do minimum. Na zakończenie wizyty w instalacji pokazano gościom wizualizacje rozbudowy zakładu w Magdeburgu o III linię, która będzie się składać z kotła do spalania odpadów komunalnych oraz kotła do spalania osadów ściekowych. Realizowana jest aby zwiększyć możliwości dostarczania energii (ciepła sieciowego, jak i energii elektrycznej) do gospodarstw domowych. 

  Instalacja termicznego przekształcania odpadów w Magdeburgu działa od 2006 roku. Jest to jedna z trzech największych spalarni w Europie przetwarzająca do 650 000 ton odpadów rocznie. Znajduje się na obrzeżach Magdeburga w rejonie Rothensee, przemysłowej części miasta. Do zakładu w Magdeburgu trafiają odpady komunalne z domów oraz pozostałości z punktów recyklingu. W procesie spalania wytwarzana jest energia elektryczna i cieplna, która trafia do blisko 40 000 gospodarstw domowych w mieście. Wydajność zakładu jest obecnie rozbudowywana do 1 000 000 ton i nie słychać głosów sprzeciwu, gdyż ponad 15 lat działalności udowodniło, że zakład cieszy się zaufaniem wśród mieszkańców.

  Wizyta przedstawicieli organizacji związkowych w zakładzie EEW w Magdeburgu [FOTORELACJA]

  Wizyta przedstawicieli organizacji związkowych w zakładzie EEW w Magdeburgu [FOTORELACJA]

  Wizyta przedstawicieli organizacji związkowych w zakładzie EEW w Magdeburgu [FOTORELACJA]

  Wizyta przedstawicieli organizacji związkowych w zakładzie EEW w Magdeburgu [FOTORELACJA]

  Wizyta przedstawicieli organizacji związkowych w zakładzie EEW w Magdeburgu [FOTORELACJA]

   

• 18.07.2022

  Mamy za mało instalacji termicznego przetwarzania odpadów

  W obliczu wyzwań dotyczących efektywnego zagospodarowania odpadów komunalnych, Polska stoi przed koniecznością zwiększenia liczby instalacji termicznego przetwarzania. O potrzebie zintensyfikowania działań w tym obszarze zaapelował wiceprezes NFOŚiGW podczas posiedzenia Parlamentarnego Zespołu ds. Energetyki oraz Transformacji Energetycznej i Górniczej. 

  Podczas debaty z udziałem posłów i senatorów, zastępca prezesa Funduszu zwrócił uwagę na konieczność zwiększenia wydatków na inwestycje obejmujące przetwarzanie odpadów i wsparcie projektów tego rodzaju kwotą 16 mld złotych. W trakcie posiedzenia Zespołu poruszono dwa istotne wyzwania dotyczące systemu zagospodarowania odpadów: rozszerzonej odpowiedzialności producentów, jak i efektywnego zagospodarowania tzw. frakcji palnej odpadów komunalnych, oraz towarzyszącego im odzysku energii w tym procesie.

  Dominik Bąk podkreślił, że obecnie brakuje "instalacji termicznego przekształcania odpadów komunalnych (...); Mamy potężny wolumen odpadów, których dzisiaj, zgodnie z przepisami, w inny sposób zagospodarować nie jesteśmy w stanie". Wymienił zalety tej technologii, w tym możliwość zapewnienia źródła ciepła sieciowego dla ponad 10% odbiorców w kraju. Zgodnie z unijnymi regulacjami konieczne jest ograniczenie składowania do 10 proc. masy wytwarzanych odpadów komunalnych (frakcji palnych) do 2035 r. Jednak osiągnięcie tego celu nie będzie możliwe bez rozwoju przetwarzania termicznego. 

  Wiceprezes NFOŚiGW podkreślił, że w dokumencie strategicznym - Krajowym Programie Gospodarki Odpadami zdeklarowano moce przerobowe instalacji termicznego przetwarzania odpadów do 2034 r. na poziomie 4,2 mln ton/r. Podczas posiedzenia Zespołu zwrócono uwagę, że w ciągu najbliższej dekady koszt projektów, łącznie z budową instalacji odzyskujących energię z odpadów wyniesie 40 mld zł.

  Do 30 grudnia 2022 r. trwa nabór wniosków na dofinansowanie realizacji projektów pozwalających wykorzystywać paliwa alternatywne w ramach programu racjonalnego gospodarowania odpadami. Zastępca prezesa NFOŚiGW przedstawił aktualny stan zgłoszeń do tej inicjatywy. Od dnia 6 grudnia 2021 r. wpłynęło do NFOŚiGW 20 wniosków o dofinasowanie 10 projektów. Łączna wydajność przeznaczonych do realizacji instalacji to 720,7 tys. ton, a koszt ich przeprowadzenia to 3,72 mld zł.

• 05.07.2022

  NFOŚiGW dofinansuje budowę instalacji termicznego przetwarzania odpadów

  Kolejny krok w kierunku rozwoju instalacji termicznego przetwarzania odpadów komunalnych w Polsce. Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej planuje przeznaczyć dodatkowe 3 mld złotych na dofinansowanie inwestycji w tym obszarze. 

  Zgodnie z deklaracjami przedstawicieli NFOŚiGW środki z tzw. Funduszu Modernizacyjnego przeznaczone zostaną na budowę nowych lub modernizację istniejących już instalacji. Przedsiębiorstwa będą mogły liczyć na wsparcie w ramach programu priorytetowego „Racjonalna gospodarka odpadami” - „Wykorzystanie paliw alternatywnych na cele energetyczne”.

  Fundusz Modernizacyjny został stworzony, aby przyspieszyć proces transformacji energetycznej w Polsce i Unii Europejskiej. Został przygotowany dla wsparcia 10 państw członkowskich, które mogą liczyć na wsparcie w zakresie modernizacji i unowocześniania produkcji energii elektrycznej i ciepła. 
  Jak informują przedstawiciel NFOŚiGW do tej pory w ramach Programu złożono 10 wniosków o dofinansowanie na budowę lub rozbudowę instalacji przetwarzania odpadów. Jeżeli te projekty zostaną zrealizowane możliwe będzie zagospodarowanie aż 720 741 ton odpadów/rok. 

  Operator Funduszu Modernizacyjnego, jakim jest Narodowy Fundusz zwraca uwagę, że dzięki zwiększeniu puli środków o dodatkowe 3 mld zł w ramach Programu, możliwe będzie znaczące zwiększenie skali przetwarzania odpadów i powstanie nowych obiektów tego rodzaju na terenie całej kraju. 
  Działania NFOŚiGW wynikają z oczekiwań i planów Komisji Europejskiej. Zgodnie z unijnymi przepisami do 2035 r. kraje członkowskie powinny osiągnąć 65% poziomu przygotowania do ponownego użycia i recyklingu odpadów komunalnych. Dodatkowo za 13 lat na składowiskach nie będzie można przetrzymywać więcej niż 10% odpadów komunalnych.

  Przedstawiciele NFOŚiGW podkreślają, ze cel ten będzie trudny do realizacji bez budowy nowych Instalacji Termicznego Przekształcania Odpadów Komunalnych (ITPOK). Tworzenie nowych spalarni odpadów i modernizacja istniejących instalacji to szansa na przyspieszenie procesu dekarbonizacji i odejścia od węgla np. w ciepłownictwie. Eksperci podkreślają, że elektrociepłownie opalane węglem generują ok. 108 kg CO2/GJ, natomiast paliwo RDF, czyli odpady komunalne odpowiadają za emisje rzędu 41 kg CO2/GJ.

• 
  21.06.2022

  List otwarty związków zawodowych Ciech Soda Polska

  Pięć central związkowych Ciech Soda Polska wystosowało wspólny apel, w którym apeluja o rzetelne informowanie na temat planowanej na terenie zakładu inwestycji. Treść listu została przekazana również regionalnym mediom. Można go pobrać tutaj. 
• 26.05.2022

  Odpowiedzi na pytania mieszkańców

  W dniu 12 maja, podczas spotkania Inwestora z mieszkańcami zadawano wiele pytań na temat projektowanej instalacji termicznego przetwarzania odpadów. Nie na wszystkie mieliśmy możliwość odpowiedzieć w sposób wyczerpujący. Dlatego miasto Inowrocław zebrało najważniejsze z nich i poprosiło nas o udzielenie pełnych odpowiedzi i opublikowania ich również na stronie www. Zachęcamy do zapoznania się z odpowiedziami.

  1. Jakie odpady będą spalane w instalacji?  
  Będą to przede wszystkim uprzednio przesortowane odpady komunalne. To, co wyrzucamy w domach począwszy  od odpadów zmieszanych jak i zbieranych selektywnie, a także to,  co pozostaje po ich przetworzeniu w sortowniach i co nie nadaje się do recyklingu, a jednocześnie ma wartość energetyczną. Odzyskiwanie energii w procesie spalania tych frakcji jest dziś jedynym legalnym, pożytecznym i przyjaznym środowisku sposobem ich zagospodarowania.  
  Będą to więc zabrudzone tworzywa sztuczne, wilgotny papier, odzież, buty, tekstylia, a także uprzednio przesortowane i rozdrobnione odpady gabarytowe zbierane od mieszkańców w ramach systemów gminnych, tj. materace, meble domowe i ogrodowe, dywany, duże zabawki itp. 
  Instalacja będzie mogła przyjmować również odpady pochodzące z usług i przemysłu, ale -  co podkreślamy - mieszczące się w kategorii odpadów innych niż niebezpieczne i obojętne. Pod tym terminem kryją się odpady powstające w czasie prowadzenia działalności gospodarczej. Są to np. meble, opakowania z drewna, papieru, tworzyw, odpady poprodukcyjne z fabryk opakowań, odzieży, zabawek, materiałów budowlanych, wadliwe partie produkcyjne. Zawsze będą to materiały inne niż niebezpieczne. Ten odpad stanowił będzie jednak niewielką część paliwa. 
  Wszystkie wymienione odpady mają odpowiednio wysoką wartość kaloryczną kwalifikującą je do spalenia.  To, co należy szczególnie podkreślić, a o co pytali mieszkańcy, do instalacji nie trafi frakcja bio, a to ona jest potencjalnie źródłem nieprzyjemnych odorów. W instalacji nie będą spalane odpady niebezpieczne, odpady medyczne, odpady weterynaryjne, jakiekolwiek odpady pochodzące z zagranicy.  
  2. Szczególne zaniepokojenie mieszkańców wywołała informacja o domieszce odpadów przemysłowych. 
  I to jest zrozumiałe, niestety nie było warunków, żeby spokojnie to wyjaśnić. Myśląc, odpady przemysłowe,  można wyobrazić sobie np. pozostałości po procesach chemicznych, stare oleje, farby. Tego typu odpadów (odpadów niebezpiecznych) w ogóle nie możemy i nie będziemy spalać w naszej instalacji. To zostanie potwierdzone w decyzji środowiskowej, a następnie w tzw. pozwoleniu zintegrowanym wydawanym przed uruchomieniem instalacji. To dodatkowa gwarancja dla mieszkańców.
  3. Czy będą to odpady suche czy mokre? Co z ewentualnymi wyciekami w przypadku odpadów mokrych?
  Do instalacji trafi głownie frakcja kaloryczna (sucha) odpadu zmieszanego, wcześniej przesortowana w instalacji mechaniczno-biologicznego przetwarzania. Jeżeli na przykład kartony będą wilgotne, to w szczelnie zamkniętym bunkrze, do którego trafi paliwo, nadmiar wilgoci zostanie wchłonięty przez inne odpady. Z paliwa nic nie będzie kapać. 
  4. Jak instalacja „wyłapie” odpady, które nie powinny się znaleźć i zostać przetworzone w tej instalacji, a które zawierają niebezpieczne substancje?
  Proces kontroli, a właściwie selekcji odpadów, zaczyna się wcześniej, a nie tylko na terenie instalacji. Ciężarówki wwożą już wysortowane odpady na teren zakładu. A zatem sprawdzanie paliwa, o które pytali mieszkańcy, odbywa się już w zakładach mechaniczno-biologicznego przetwarzania. To wszystko uregulowane jest umowami z dostawcami, którzy muszą zapewnić odpowiednią jakość paliwa. Po wjeździe na teren instalacji ładunek będzie sprawdzany przez pracowników zakładu pod kątem tego, czy jego zawartość jest zgodna z zakupionym paliwem. Zainstalowane będą także kamery oraz oczywiście profilaktycznie czujniki wyłapujące promieniowanie. Wszystko to razem daje pewność, co do jakości paliwa. 
  5. Jaka mamy gwarancję, że nie będą tam spalane odpady przemysłowe, toksyczne?
  Gwarancji jest kilka. Po pierwsze warto wiedzieć, że spalanie odpadów innych niż te, na które ma się pozwolenie, oznacza nie tylko ogromne kary, ale po prostu konsekwencją jest wstrzymanie pracy instalacji. Innymi słowy, jeśli kogoś nie przekonuje to, że musimy pracować w oparciu o uczciwe zasady, to może przekona go fakt, że spalanie paliwa niezgodnego z pozwoleniem oznaczać będzie wielomilionowe straty i wstrzymanie części produkcji w Ciech Soda Polska. Jakakolwiek próba oszustwa jest nie tylko łamaniem prawa, ale przedsięwzięciem zagrażającym istnieniu instalacji i ciągłości produkcji sody.
  6. Jaka temperatura jest potrzebna do spalania odpadów komunalnych, a jaka do odpadów przemysłowych? 
  Temperatura spalania wynosić będzie co najmniej 850 stopni Celsjusza. Od 2000 roku zgodnie z dyrektywą 2000/76/UE ta wartość obowiązuje dla wszystkich spalarni odpadów.  System działa tak, że jeżeli z jakiegoś względu temperatura spada poniżej, to instalacja utrzymuje temperaturę dzięki dodatkowym palnikom olejowym. Temperatura spalania dla odpadów przemysłowych i komunalnych jest jednakowa, ponieważ nie są to odpady niebezpieczne. Takie do zakładu w Inowrocławiu nie trafią. 
  W rzeczywistości, dla spalarni odpadów komunalnych będzie to temperatura 1000-1050oC. W tej temperaturze następuje całkowita destrukcja materii organicznej (w tym np. dioksyn, których temperatura rozkładu wynosi ok. 700oC). 
  7. Co będzie w przypadku, gdy dojdzie do jakiejś awarii i czy istnieje jakiekolwiek zagrożenie skażenia wód gruntowych, co wówczas z rolnikami i ich plonami?
  Jeżeli dojdzie do awarii i istnieje ryzyko, że emisje przekroczą dopuszczalne poziomy lub wystąpią inne ryzyka dla środowiska, instalacja musi zatrzymać pracę. W praktyce awarie mają miejsce niezwykle rzadko, ponieważ współczesne obiekty są stale doskonalone i na bieżąco serwisowane, a energię z odpadów pozyskuje się w Europie od przeszło pół wieku. Potrafimy więc robić to bezpiecznie. Jeśli jednak doszłoby do przekroczenia dopuszczalnych wartości emisji lub pojawiają się inne sygnały alarmowe, wówczas centrum operacyjne instalacji wstrzyma jej pracę. Co do wód gruntowych, nie ma zagrożenia związanego z ich skażeniem. Trzeba dodać, że instalacja w procesie spalania nie produkuje żadnych ścieków. Bunkier, w którym będą znajdowały się odpady, będzie szczelny i nie będzie podłączony do sieci kanalizacyjnej. Stan bunkra jest kontrolowany raz na rok. Co do rolników, na spotkaniu pokazywaliśmy zdjęcia naszych zakładów w sąsiedztwie pól uprawnych a nawet w rezerwacie. Chcieliśmy pokazać, że przyroda, rolnictwo podobnie jak człowiek nie są w żadne sposób zagrożone naszą działalnością.
  8. Skąd będą przyjeżdżały odpady i dokąd będą wywożone popioły z procesu spalania?
  Odpady będą dowożone w pierwszej kolejności z województwa kujawsko-pomorskiego, a w dalszej z innych województw. Do instalacji nie będą natomiast przywożone odpady z zagranicy. Ponieważ istotnym kosztem jest transport, jest oczywistym, że im krótsza droga paliwa do instalacji, tym jest to bardziej uzasadnione ekonomicznie przedsięwzięcie. Pyły, które zostaną na filtrach, trafią najpierw do silosów, skąd specjalnym transportem, w cysternach będą wywożone do Niemiec. Będą składowane zgodnie z wieloletnią praktyką stosowaną przez EEW, a także w zgodzie z regulacjami BAT, w pustych wyrobiskach w dawnych, niemieckich kopalniach. Z zakładu wywożone będą w przeznaczonych do tego pojazdach. 
  9. Czy jest pewność, że odpady z Inowrocławia będą tam spalane i czy dzięki temu spadnie wysokość opłat za śmieci w mieście?
  Jest oczywiste dla nas, że działalność zakładu musi pozytywnie wpływać na życie społeczności, z którą sąsiaduje. Jesteśmy firmą, która działa odpowiedzialnie. Do budowy zakładu droga jest daleka, najpierw czeka nas procedura środowiskowa. W jej toku sporządzana będzie ocena instalacji pod kątem m.in. jakości powietrza czy natężenia ruchu. Prawo jasno określa, jakie dokładnie oddziaływania podlegają ocenie. Jeśli chodzi o wysokość opłat za śmieci, to dzięki inwestycji miasto będzie miało szansę na pozbywanie się odpadów po niższych niż dziś cenach, ponieważ ważnym czynnikiem kosztotwórczym jest właśnie transport. My natomiast będziemy zainteresowani przyjmowaniem tych odpadów. 
  10. Jakie ilości dioksyn będą emitowane w powietrze w procesie spalania?
  Takie, które nie stanowią żadnego zagrożenia dla ludzi, w przeciwieństwie do tych, którymi zatruwamy się w skutek ogrzewania domów węglem, drewnem, o niekontrolowanym spalaniu śmieci, czy starych silnikach samochodowych nie wspominając. Na instalację trzeba patrzeć nie tylko jak na piec, bo on jest ważnym elementem całego systemu, natomiast znacznie ważniejsze (i droższe) są systemy oczyszczania spalin. One w połączeniu z wymogiem utrzymania temperatury spalania powodują, że takie, a nawet większe instalacje stoją od lat w centrach zachodnich miast. Są bezpieczne i działają również w Polsce. 
  Warto też wiedzieć, że około połowy światowej emisji dioksyn pochodzi ze źródeł naturalnych, np.  pożarów lasów. W krajach rozwiniętych, w tym także w Polsce, emisja dioksyn ze źródeł przemysłowych jest kontrolowana i systematycznie ograniczana. Głównym problemem są tzw. źródła nieprzemysłowe – konkretnie procesy spalania w małych kotłach, spalania zarówno węgla, drewna jak i okazjonalnie odpadów. Problem ten był przedmiotem wielu badań w ostatnich latach, których wyniki nie pozostawiają wątpliwości, że urządzenia te, ze względu na swoje gabaryty, niepełne spalanie (wysokie stężenia CO) oraz nieumiejętną obsługę i brak systemów oczyszczania spalin są najważniejszym obecnie źródłem emisji dioksyn do środowiska. Jak pokazano to wcześniej, identyczna sytuacja występuje w Polsce. W przypadku instalacji termicznego przekształcania odpadów obowiązujące przepisy limitują stężenie dioksyn w spalinach (a tym samym ich emisję) na bardzo niskim poziomie. W celu uzyskania tak niskiej emisji spalarnie wyposażone są w systemy ograniczania emisji, również dioksyn. Ich nazwy brzmią fachowo, ale są to: adsorpcja na węglu aktywnym, inhibicja w procesie niekatalitycznej redukcji tlenków azotu czy katalityczne utlenienie na specjalnym katalizatorze. Pozwala to istotnie ograniczyć emisje dioksyn i to do poziomu dużo poniżej wartości dopuszczalnych, a więc takich, które i tak uznawane są za całkowicie bezpieczne. Potwierdzają to wyniki badań (w sumie już ponad 100 oznaczeń od roku 2016) w 8 polskich spalarniach odpadów komunalnych. 
  11. Jaki doświadczenie ma inwestor w budowaniu podobnych zakładów?
  EEW Energy from Waste jest jednym z czołowych przedsiębiorstw rozwijających procesy termiczne w Europie. Firma projektuje, buduje i modernizuje podobne zakłady od ponad pięćdziesięciu lat. Wszystkie wybudowane przez EEW zakłady spełniają rygorystyczne standardy UE. Aktualnie EEW zarządza siedemnastoma instalacjami termicznego przekształcania odpadów. W tych zakładach w energię zamienianych jest ponad pięć milionów ton odpadów rocznie. Większość z tych zakładów zlokalizowanych jest w Niemczech (15), 1 zakład zlokalizowany jest w Holandii i 1 w Luksemburgu. Obecnie firma buduje siedem nowych obiektów.
  12. Dlaczego niektóre spalarnie w Europie są zamykane? Czy nie dzieje się to ze względu na bezpieczeństwo mieszkańców i środowiska?
  W Europie z powodzeniem działa przeszło 400 instalacji termicznego przekształcania odpadów. Zamykane są najstarsze instalacje, otwierane są na ich miejsce nowe, bardziej wydajne, bo przecież technologia ciągle się rozwija. W Europie Zachodniej popyt i podaż na odpady jest zbilansowana. Niemcy już osiągnęły wymogi UE w zakresie ilości odpadów, które trafiają na składowiska. Z całą pewnością więc dynamika powstawania nowych instalacji jest niższa niż 20-30 lat temu. Ale rynek po prostu nasycił się. Zupełnie inaczej jest w Europie Środkowej. Dlatego też budowa instalacji do termicznego przekształcania odpadów z odzyskiem energii wprowadzanej do systemu ciepłowniczego jest przewidziana w projektowanej dla naszego kraju Strategii dla ciepłownictwa jako jedno ze źródeł niskoemisyjnego ciepła. Mamy bardzo dużo własnych, krajowych odpadów, które mogą posłużyć jako paliwo. 
  13. Czy spalarnia jest ekologiczna i bezpieczna dla ludzi i środowiska?
  Tak. Dziesiątki lat, ogromne doświadczenia i wiedza, restrykcyjne wymogi dotyczące emisji, monitoring – to cały system, który powoduje, że Europa Zachodnia dawno oswoiła się z tą technologią i myśli o niej po prostu w kategorii bezpiecznego źródła energii. W Polsce również odzyskiwanie energii jest praktykowane, a kolejne instalacje są budowane. Oczywiście powstaje pytanie, czy jesteśmy gotowi jako społeczeństwo konsumować mniej, zużywać mniej? To scenariusz idealny, ale nic na razie nie wskazuje, żeby był realny, a ilość odpadów rośnie. Dlatego odzyskiwanie energii z ich spalania jest najbardziej racjonalnym sposobem ich zagospodarowania, bo przecież nie jest nim ich składowanie na hałdach śmieci.  
  14. Zauważyliśmy, że zmniejszyło się zainteresowanie deweloperów kupnem nieruchomości w tej okolicy. Mało kto chce inwestować w nieruchomości w okolicy spalarni. Czy macie Państwo świadomość zmniejszenia wartości nieruchomości?
  Jeżeli deweloperzy planowali budowę kolejnych osiedli koło gigantycznego kompleksu chemicznego, który istnieje od przeszło stu lat, to znaczy, że osoby nie obawiają się żyć i mieszkać w sąsiedztwie takiego zakładu. Jeśli obiektywnie redukujemy poziomy emisji, jakie dziś są związane ze spalaniem węgla i potrafimy to udowodnić oraz sprawdzić – to powstaje pytanie, co spowodowało ten spadek zainteresowania i czy rzeczywiście nastąpił. Im więcej rzetelnych informacji trafiać będzie do społeczności, tym mniejsze będą obawy związane z instalacją. 
  15. Jaką trasą będą przejeżdżać samochody z tymi odpadami? Trasa ma przebiegać w okolicy przystani ZHR? Czy bierzecie Państwo pod uwagę bezpieczeństwo dzieci i młodzieży tam przebywających?
  Powiedzmy sobie jasno jedno. Jesteśmy w fazie koncepcji. Wiemy na pewno, że chcemy ograniczyć uciążliwość związaną z transportem. Ale tak jak mówiliśmy, inwestycja dopiero się zaczyna. Mówimy, że widzimy przestrzeń, że przy tak dużym projekcie będziemy dysponować środkami, żeby taką infrastrukturę stworzyć i widzimy dla niej miejsce. Czy mamy zgody, pozwolenia, uzgodnienia? Oczywiście, że na tym etapie nie, bo nie tak realizuje się inwestycje i nie w takiej kolejności. Czy jesteśmy je w stanie zdobyć – naturalnie. Czy widzimy kwestię bezpieczeństwa dzieci i młodzieży? Nie tylko ją widzimy, ale jeżeli będziemy projektować system dróg, to również chodników, oświetlenia, być może innych, dodatkowych rozwiązań dot. bezpieczeństwa. Warto pamiętać, że obciążenie ruchem nie zwiększy się istotnie, biorąc pod uwagę dane z pomiaru ruchu, jaki już dziś występuje. 
  16. Wg obliczeń ma pojawić się dodatkowych ok. 80 samochodów na dobę, które będą przywoziły odpady i wywoziły popiół. To oznacza 160 przejazdów każdego dnia przez okoliczne miejscowości, min. Tupadły? Co z bezpieczeństwem pieszych, w szczególności dzieci uczęszczających codziennie tą drogą do szkoły?
  Tak. 80 samochodów ciężarowych dziennie to 160 kursów. Bo pojazdy te muszą wrócić. W trakcie spotkania mieliśmy problem ze zrozumieniem, jak liczą to mieszkańcy. My koncertowaliśmy się na nowych pojazdach na drogach, mieszkańcy na kursach i stąd różnica. Ważne jest coś innego. Ta liczba pojazdów w zestawieniu z pomiarami ruchu, gdzie na obwodnicy mówimy o średnio 10 000 pojazdach, a na drodze przez Tupadły przeszło 7500 to nie jest to istotny wzrost. Musimy też obliczyć, o ile mniej pojazdów wyjedzie z zakładów w związku z tym, że w procesie spalania węgla również pozostałości wywozimy z zakładu ciężarówkami. Tupadły to miejscowość położona przy drodze. Część zabudowy ma charakter gospodarczy, ale jest oczywiście szkoła, są domy. Jeżeli drogą tą przejeżdżają dziennie tysiące pojazdów, to tego nie zmienimy. W jakiś sposób do zakładu musimy dojechać. Ale możemy z radnymi z tego okręgu, z dyrekcją szkoły rozmawiać o tym, co możemy dobrego zrobić w związku z naszą inwestycją. Być może trzeba oświetlić przejścia dla pieszych, być może dodatkowo zadbać o bezpieczeństwo dzieci, może dobudować chodniki. Rozwiązań jest dużo i musimy pracować na rzecz maksymalizacji korzyści, w tym wypadku społeczności Tupadł. 
  17. Informowaliście Państwo, że każdy mieszkaniec może pojechać do Magdeburga, żeby zobaczyć bliźniaczą instalację. Czy jesteście gotowi na to, żeby zorganizować wycieczkę dla 70 tys. mieszkańców?
  To pytanie pojawiło się niestety w ramach lokalnych sporów politycznych. Chyba dla każdego jest jasne, że nie sfinansujemy wizyty każdego mieszkańca Inowrocławia do Magdeburga. Jeżeli natomiast przedstawiciele rady miasta, przedstawiciele zarządu osiedla, osoby faktycznie reprezentujące społeczność będą chciały odwiedzić taką instalację, jest dla mnie oczywiste, że taki wyjazd zorganizujemy i sfinansujemy, ponieważ każde działanie, które służy edukacji ma głęboki sens.

• 
  16.05.2022

  SPOTKANIE INFORMACYJNO-KONSULTACYJNE

  12 maja 2022 r. w restauracji AS, na terenie zakładów Ciech Soda Polska w Inowrocławiu odbyło się pierwsze, zorganizowane przez Inwestora, spotkanie informacyjno-konsultacyjne dotyczące budowy zakładu termicznego przetwarzania odpadów.

  W spotkaniu udział wzięli m.in. mieszkańcy i przedstawiciele władz miasta i gminy Inowrocław. Łącznie na sali było około trzystu osób. Na pytania zainteresowanych odpowiadali m.in. Tomasz Molenda - Prezes Zarządu Ciech Soda Polska, Piotr Kapuściński z Ciech Soda Polska, Frank Paasche i Piotr Horodyski  z EEW Polska oraz Michał Zawadka z FBSerwis. W spotkaniu uczestniczył również profesor Grzegorz Wielgosiński – ekspert Politechniki Łódzkiej, zajmujący się akademicko przetwarzaniem odpadów oraz jakością powietrza.

  Podczas spotkania przedstawiciele Inwestora szczegółowo omówili m.in. podmioty zaangażowane
  w projekt, lokalizację inwestycji, kwestie związane z transportem odpadów, a także pochodzenie paliwa – czyli odpadów z jakich pozyskiwana będzie energia. Omówiono również zagadnienia dotyczące monitorowania jakości powietrza, czy sposobu zagospodarowania pozostałości po procesie spalania.

  Prezes Molenda wyjaśnił, że nowa instalacja stanie się częścią istniejącego od ponad 100 lat kompleksu industrialnego i zaspokoi jedną trzecią zapotrzebowania na energię. Wyjaśnił, że w czasach rosnących cen energii i certyfikatów CO2 zapewni stabilną przyszłość inowrocławskiemu zakładowi i setkom firm powiązanych z jego funkcjonowaniem. Frank Paasche, prezentując doświadczenie EEW, zwracał uwagę, że firma eksploatuje siedemnaście obiektów, przede wszystkim na terenie Niemiec, a także po jednym w Danii i Luksemburga. Firma ma doświadczenie w tego typu inwestycjach i realizuje je stosując najlepsze dostępne rozwiązania techniczne. Inwestor pokazał jednocześnie szereg instalacji, które
  od wielu lat z powodzeniem  funkcjonują na terenach położonych bezpośrednio w centrach miast, lub na terenach wrażliwych środowiskowo.  

  W trakcie dyskusji część mieszkańców wyraziła swoje niezadowolenie i obawy związane z lokalizacją przedsięwzięcia na terenie zakładów, w bezpośredniej bliskości dzielnicy Mątwy. Inwestor podkreślał, że stosowane przez niego technologia doprowadzi do zmniejszenia emisji, które dziś powstają w skutek spalania węgla. Wiele osób było zaniepokojonych kwestią wzmożonego ruchu drogowego, zwłaszcza na terenie miejscowości Tupadły i osiedla Mątwy. Przedstawiciele Ciech Soda Polska zapewniali, że zaplanowane zostaną rozwiązania, które zmniejszą uciążliwość dla mieszkańców (m.in. trwają prace koncepcyjne nad zaprojektowaniem trasy nowego wjazdu do zakładu, która w jeszcze większym stopniu ograniczy wpływ transportu). Dziennie na teren zakładu przyjeżdżać i wyjeżdżać będzie około 80 pojazdów ciężarowych, ruch ten będzie odbywał się poza centrum Inowrocławia (od obwodnicy, a dalej do zakładu drogą przez Tupadły). W planach jest również transport paliwa koleją. 

  Ważna część dyskusji dotyczyła listu intencyjnego podpisanego w sprawie inwestycji pomiędzy Ciech, Inwestorem oraz władzami miasta Inowrocław. Niektórzy mieszkańcy argumentowali, że miasto nie powinno dokumentu podpisywać. Obecna na spotkaniu wiceprezydent Witkowska wyjaśniała, że dokument nie jest tajny, przede wszystkim reguluje zasady współpracy z Inwestorem i pozwala egzekwować szereg kwestii do firm w projekt zaangażowanych. Inwestor potwierdził, że spotkanie informacyjne jest częścią realizacji działań ujętych i zapisanych w dokumencie.  

  W kwestii jakości powietrza i tego jak zapewnić bezpieczeństwo mieszkańcom i uzdrowisku, profesor Wielgosiński wyjaśnił i pokazał w oparciu o dane, że normy dotyczące emisji spalin w przypadku przetwarzania odpadów są dużo bardziej rygorystyczne niż w przypadku spalania węgla. Planowana instalacja będzie spełniała unijne i polskie normy środowiskowe dotyczące emisji do powietrza oraz będzie zgodna z konkluzjami BAT (najlepszej dostępnej techniki) dla termicznego przekształcania odpadów. Wielokrotnie podkreślano, że instalacja będzie bezpieczna dla mieszkańców i środowiska naturalnego, pokazując jednocześnie, że technologia ta z powodzeniem stosowana jest w wielu krajach Europy Zachodniej, zwłaszcza w tych, które są liderami jeśli chodzi o kwestie ekologii. Pokazywano m.in. instalację stojąca od wielu lat w centrum Wiednia czy nową w Kopenhadze. Inwestorzy wyjaśniali, że technologia jest sprawdzona, od lat z powodzeniem eksploatowana. Mieszkańcy zapytali o instalację w Islandii, która została zamknięta ze względu na awarię i emisję zanieczyszczeń. Prof. Wielgosiński potwierdził, że taki incydent jest mu znany i pokazuje, że służby zadziałały prawidłowo. Zwrócił jednocześnie uwagę, że setki instalacji działają z powodzeniem i nie stanowią żadnego zagrożenia dla zdrowia, w przeciwieństwie do tzw. niskich emisji, które pochodzą z domowych palenisk i które są poważnym problemem, także w Inowrocławiu.

  Przedstawiciele EEW Polska informowali również o złożonym, wieloetapowym systemie oczyszczania spalin. Dyskutowano także o kontroli przebiegu procesu spalana (monitoring wizyjny miejsc magazynowania odpadów, ciągły pomiar stężenia substancji w spalinach, zdalny dostęp WIOŚ do danych, prezentacja danych na tablicy informacyjnej). Przedstawiciele Inwestora wyjaśnili, że czujniki zamontowane na kominie będą w trybie ciągłym, 24 godziny na dobę monitorowały emisje. Zastosowany zostanie system oczyszczania spalin oparty na suchej metodzie redukcji zanieczyszczeń, katalitycznej redukcji tlenków azotu oraz odpylaniu spalin z wykorzystaniem filtrów. Jeden z mieszkańców powiedział, że wyniki monitoringu można fałszować. Inwestor wyjaśnił, że idąc tym tropem, wszystko może być fałszowane, natomiast takie działanie byłoby przestępstwem i miało katastrofalne skutki dla działalności biznesowej firmy, która z powodzeniem buduje i zarządza eksploatacją tego typu instalacji od przeszło pięćdziesięciu lat.

  Kolejną, ważną sprawą była kwestia uciążliwości związanych z odorami – przedstawiciele Inwestora wyjaśnili, że odpady zarówno na etapie przygotowania, transportu jak i termicznej obróbki są pod ścisłą kontrolą. Zasadniczy strumień  stanowi frakcja kaloryczna (sucha) odpadu zmieszanego, pochodząca z instalacji mechaniczno-biologicznego przetwarzania, pozbawiona uprzednio frakcji drobnej, stanowiącej największe ryzyko uciążliwości zapachowej.  Odpady transportowane będą w specjalnie do tego dostosowanych, szczelnie zakrytych pojazdach. Bunkier, do którego będą wyładowywane, zostanie wyposażony w system  wentylacyjny zapewniający przez cały czas prowadzenia procesu spalania odpowiednie podciśnienie. Oznacza to, że nawet przy wyładunku odpadów żadne zapachy nie wydostaną się na zewnątrz.

  Podczas spotkania jeden z mieszkańców poinformował o tym, że pod petycję przeciwko budowie inwestycji zebrano około sześciu tysięcy podpisów. Inwestor przyjął to do wiadomości, w czasie spotkania podkreślano, że jest to zaledwie początek działań informacyjnych, których celem jest udzielenie rzetelnych informacji na temat inwestycji. Dodano, że Inowrocław z powodzeniem łączy od lat funkcje przemysłową i uzdrowiskową i budowa nowoczesnej instalacji przetwarzania odpadów nie zaburzy tej równowagi. 

  Dziękujemy Państwu za udział w spotkaniu i dyskusję.

• 12.05.2022

  Broszura o inwestycji już dostępna

  Przygotowana została broszura dotyczącą inwestycji. Materiał ten zawiera najważniejsze informacje dotyczące planowanej instalacji.

  Broszury będą rozdawane m.in. podczas spotkań informacyjno-konsultacyjnych. Wersję elektroniczną można pobrać tutaj.
• 05.05.2022

  Spotkanie informacyjne w sprawie instalacji termicznego przetwarzania odpadów w Inowrocławiu. Czwartek, 12 maja, godzina 17.00, restauracja As.

  Serdecznie zapraszamy zainteresowanych mieszkańców na spotkanie poświęcone budowie nowoczesnej instalacji termicznego przetwarzania odpadów. Spotkanie odbędzie się w restauracji As przy ul. Fabrycznej 4 w Inowrocławiu. Inwestorzy przybliżą projekt inwestycji, a następnie odpowiedzą na pytania mieszkańców. 
• 02.05.2022

  Frank Paasche w rozmowie z portalem informacyjnym ino.online

  Serwis Ino.Online zwrócił się do nas z serią pytań dotyczących projektu budowy instalacji termicznego przetwarzania odpadów w Inowrocławiu. Na wszystkie odpowiedział Frank Paasche, członek zarządu EEW Energy From Waste Sp. z o.o. Zapraszamy do lektury: Spalarnia odpadów. Inwestor odpowiada na nasze pytania.
• 29.04.2022

  Tomasz Molenda w rozmowie z Gazetą Pomorską o budowie zakładu termicznego przetwarzania odpadów w Inowrocławiu

  Czy instalacja będzie bezpieczna, co inwestycja oznacza dla przyszłości zakładu Ciech Soda Polska, co posłuży jako paliwo, a także czy obawy dotyczące nowej inwestycji są uzasadnione - o tym wszystkim można przeczytać w rozmowie Gazety Pomorskiej z Tomaszem Molendą p.o. prezesa Ciech Soda Polska. Więcej.
• 20.04.2022

  Uruchomiliśmy dział "Aktualności"

  Na naszej stronie uruchomiliśmy dział "Aktualności". Będziemy w nim na bieżąco informować o postępach w projekcie i zamieszczać wszystkie ważne informacje dotyczące inwestycji. Zachęcamy do regularnego odwiedzania strony.
• 
  17.06.2019

  Informationsveranstaltung in Rahlstedt

  Am 6. Juni hat EEW in Rahlstedt über den Ersatzneubau der MVA sowie die Errichtung einer Klärschlamm-Monoverbrennungsanlage (KVA) berichtet.

  Download: Vortragsfolien Informationsveranstaltung 06.06.2019
• 06.05.2019

  Einladung zur Anlagenführung am 7. Mai

  Unter dem Motto „Energie.Zukunft.Stapelfeld“ bieten Belegschaft und Geschäftsführung von EEW Energy from Waste Stapelfeld interessierten Bürgerinnen und Bürgern aus Stapelfeld und Umgebung eine Führung durch die thermische Abfallverwertungsanlage „MVA Stapelfeld“ an.

  Erleben Sie Ihren Abfall bei der Arbeit und wie daraus Strom und Fernwärme wird.

  Wann?	Dienstag, 7. Mai 2019, 16 Uhr
  Wo?	EEW Energy from Waste Stapelfeld GmbH Ahrensburger Weg 4 22145 Stapelfeld

  Die Führungen sind auf zwei Stunden angelegt, Anmeldungen erbitten wir bis einschließlich Dienstag, den 7. Mai 12 Uhr
  unter 0 40 67576-0 sowie außerhalb der Geschäftszeiten unter stapelfeld@eew-energyfromwaste.com.

  Die Teilnehmerzahl ist aus Sicherheitsgründen pro Führung auf 20 Personen begrenzt. Interessierten, denen wir am 7. Mai keinen Blick hinter die Kulissen ermöglichen können, bieten wir ersatzweise ergänzende Führungen an.   
• 
  23.02.2022

  The City of Inowrocław, the CIECH Group, EEW, FBSerwis and Budimex sign a Memorandum of Understanding on the construction of a thermal waste utilisation plant

  On 23 February, a letter of intent on the construction of a thermal waste utilisation plant at the CIECH Soda Polska soda factory in Inowrocław was signed at Inowrocław City Hall.

   

  The signatories of the letter are: CIECH S.A, CIECH Soda Polska S.A., EEW Energy from Waste GmbH, EEW Energy from Waste Polska Sp. z o.o, FBSerwis SA, Budimex SA and the City of Inowrocław. The new plant will increase CIECH Soda Polska's competitiveness by providing access to cheaper energy and reducing emissions through the reduced use of coal. It will also have a positive impact on the regional economy thanks to additional tax revenues and new jobs, and help stabilise waste disposal prices. An important element of the signed letter is the planned activities that will have a positive impact on the quality of life of the city's residents.